&Viribus Unitis Suum Cuique &

aktualnosci

29 cze 2020

Zakończenie semestru Epidemia COVID-19 odebrała nam piękny semestr letni. Niestety nasza działalność od marca sprowadzała się do spotkań online, w czasie których odbyły się trzy wykłady fuksowskie: "Historia boksu" Wiktora Sa... »

3 maj 2020

229. rocznica Ustawy Rządowej z 3. maja Dziś świętujemy rocznicę uchwalenia Konstytucji 3. maja - przełomowego aktu w historii Polski i fundamentu jej nowożytnej państwowości, jednego z pierwszych tego typu dokumentów na świecie. Z ... »

5 mar 2020

Wykład otwarty poświęcony typografii Tym razem Welecja postanowiła poczytać między wierszami i odkryć całe ukryte pośród nich piękno, otwierając się przy tym na tłumnie przybywających gości - ledwie się pomieściliśmy! Nas... »

aktualnosci

Podstawą Welecji jest dewiza Viribus Unitis Suum Cuique - co w języku polskim znaczy wspólnymi siłami każdemu co mu się należy. Zwłaszcza drugi człon naszej maksymy ma istotne znaczenie. Wywodzimy zeń zasadę tolerancji i szacunku dla wszystkich poglądów i punktów widzenia.

aktualnosci

Tadeusz Ciszewski /1886 - 1976/

 

Urodził się w Uładówce na Podolu 22 czerwca 1886 r. Szkołę realną ukończył w Rydze w 1903 r. Następnie wstąpił na Politechnikę w Rydze w 903 r. Ukończył ją 1910 r. jako inżynier budowniczy. W okresie studiów był członkiem i kilkukrotnym prezesem Korporacji "Welecja". Podczas strajków roku 1906 studiował przez jeden semestr we Lwowie.

 

We wrześniu 1910 roku podjął pracę przy budowie mostu na Wołdze, w okolicach Kazania. Pracował także przy budowach mostów na Syberii. W okresie wojny był naczelnikiem budowy mostu w pobliżu Nowogrodu Siewierskiego. W 1919 r. powrócił do Polski. W tym samym roku został Naczelnikiem Wydziału Mostów w Wileńskiej Dyrekcji Kolejowej. W roku 1920 zrezygnował z posady państwowej i rozpoczął działalność prywatną. W tym samym roku ożenił się z Haliną Płońską. W roku 1921 przeniósł się do Grodna jako kierownik oddziału Towarzystwa Handlowo-Przemysłowego, którego był udziałowcem. Zajmował się eksploatacją drzew w Puszczy Augustowskiej i robotami budowlanymi do roku 1924.

 

Następnie podjął się dzierżawy tartaku. Po bankructwie założył w roku 1926 nowa spółkę, tym razem budowlaną.Pracował min przy budowie portu w Tczewie, w Gdyni. Podjął się prac dla wojska na Helu. Przenosi się w tym czasie do Gdyni. Buduje także rzeźnię miejską, kościół garnizonowy, część zabudowań stoczni wojennej. Dopiero po wybudowaniu 1938 r. domu w Gdyni sprowadza swoją rodzinę z Grodna.

 

W czasie wojny przenosi się do Warszawy, dzierżawi cegielnię w Pruszkowie i prowadzi własną firmę budowlana. Po wojnie pracuje w Zarządzie Miejskim w Warszawie, następnie w Ministerstwie Komunikacji zajmując się odbudową warszawskich mostów. Pracuje później w Ministerstwie Koleji. Na emeryturę przechodzi w 1959 r. Zmarł w Warszawie 31 X 1976r.